
સૌના પોતાના એવા જીતુભાઈ ની વિદાય હ્રદયમાં ગ્લાનિ પ્રસરાવી ગઇ..એ સમયે મન ભૂતકાળમાં સરી પડ્યું… હું જ્યારે આઠેક વર્ષ નો હોઇશ ત્યારે એક પૂર્ણ કદના, ભીને વાન,એકવડીયા બાંધાના,પંચીયુ ને ઝબ્બા ધારી, માથાં પર કાળી ટોપી વાળા અને આંખે પ્લસ નંબર નાં ચશ્માંધારી એવી વ્યક્તિને ઘેર આવતા ભાળું છું.. હાથમાં થેલી અને એક બે અઢી વર્ષ નાં છોકરા ને તેડેલો છે.. એ વ્યક્તિ એટલે મુ.જીતુભાઇના પિતાશ્રી નવરંગ લાલભાઇ...